اگر امروز ما از جنگ و قتل عام در سوریه اعلام برائت می کنیم صرفا بخاطر این است که اولا مسلمانیم و از مسلمان کشی کاخ سفید آگاهیم. ثانیا طعم تلخ جنگ و تجربه غارتهای و جنایتهای وحشیانه آمریکا و حامیانش را چشیده ایم .
متاسفانه یک بار دیگر طمع سیرناپذیری مقامات آمریکا و صهیونیستها شعله ور شده تا به بهانه های واهی و پوچ به یک کشور مسلمان دیگر یعنی سوریه حمله نظامی کنند.
یعنی در واقع جنایتی را که طی 15 سال گذشته در حق هشت کشور مسلمان سودان، افغانستان، عراق، لیبی، مالی، یمن، سومالی و پاکستان انجام دادند یکبار دیگر تکرار کنند تا روند حمله به کشورهای اسلامی ادامه پیدا کند.
مردم جهان به ویژه مسلمانان منطقه هنوز بهانه دروغین آمریکا برای حمله نظامی به افغانستان وعراق را فراموش نکرده‌اند، آنجا که آمریکا با ادعای وجود القاعده در افغانستان و تسلیحات کشتار جمعی در عراق به کشور ما و عراق حمله کرد و پس از سالها حضور نظامی و قتل‌عام هزاران نفر از مردم غیرنظامی و بیگناه اعلام کرد که طالبان را خود ما در افغانستان بر سر کار آوردیم و در برآورد اطلاعاتی خود درباره عراق نیز اشتباه کرده و چنین سلاح‌هایی در عراق وجود خارجی نداشته است.
کاخ سفید که خود بزرگترین حمایتگر گروه های افراطی و تروریستی می باشد، همیشه مرتکب جنایات فراوانی شده که انصافا در برخی موارد انسان شرم می کند، آن جنایات را بیان کند اما از آنجایی که صهیونیستها بی هیچ ابایی دست به کشتار مسلمانان می زنند، تنها به آماری از جنایات این ابر جنایتکار تاریخ اشاره می کنیم:
آمریکا بر خلاف اکثر کشورهای اروپایی و همانند برخی کشورهای دیگر همچون ایران، روسیه، چین و هند به عضویت دیوان بین‌المللی کیفری درنیامده زیرا یکی از شروط دولت آمریکا برای پذیرش عضویت در این دادگاه عدم امکان بررسی جنایات جنگی سربازانش می باشد تا بدین طریق هیچ سازمانی نتوانند جنایات آنها را پیگیری نماید.
همین موضوع سبب شده تا آمریکا طی دو قرن اخیر بزرگترین جنایات ضد بشری را انجام دهد به عنوان نمونه:
در ۲۹ دسامبر ۱۸۹۰ گردان هفتم سواره‌نظام آمریکا در داکوتای جنوبی ۴۰۰ تن از مردان، زنان و کودکان سرخ‌پوستان آمریکایی را قتل عام کرد.
در جریان جنگ جهانی دوم سربازان آمریکا از رسیدن غذا به اسرای آلمانی جلوگیری نمود تا هزاران آلمانی بر اثر گرسنگی بمیرند. نیروهای آمریکایی تمام آلمانی‌های عضو وافن اس‌اس را که در داخائو در سال ۱۹۴۵ به اسارت گرفته بودند در دم تیرباران کردند. نیروهای لشکر ۴۵ پیاده نیروی زمینی ارتش آمریکا، ۷۵ اسیر جنگی ایتالیایی را قتل عام کردند.
در بمباران درسدن در جنگ جهانی دوم ۵۵۰۰ بمب‌افکن نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا و نیروی هوایی ارتش آمریکا ۳٫۹۰۰ تن بمب انفجاری قوی و بمب‌های آتش‌زا را طی ۴ یورش، در کمتر از ۱۵ ساعت بر روی درسدن ریختند و ۳۴ کیلومتر مربع از شهر را ویران کردند تا آمار کشته شدگان حاصل از این بمباران از ۳۴۰۰۰ نفر تا ۱۳۴۰۰۰ نفر ثبت گردد.
بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی توسط ارتش آمریکا یکی دیگر از جنایات وحشیانه کاخ سفید است. کشتار غیرنظامیان کره جنوبی در طول جنگ کره نیز از موارد ننگین این جنایات به شمار می رود که سربازان آمریکا 300 شهروند روستای نوگون را به رگبار گلوله بستند.
در ماجرای جنگ ویتنام فقط در ۱۶ مارس ۱۹۶۸ میلادی، ۵۰۴ شهروند غیرنظامی جمهوری ویتنام جنوبی توسط سربازان ارتش آمریکا به قتل رسیدند که اکثر قربانیان غیرنظامیان زن و کودک بودند و قبل از قتل، برخی از قربانیان مورد تجاوز، شکنجه و قطع اعضا نیز قرار گرفته بودند.
در جریان جنگ عراق نیز جورج بوش شکنجه را به صورت سیستماتیک مجاز اعلام کرده بود که میزان قربانیان این جنایت روز به روز بیشتر افشاء می شود. تعداد قربانیان جنگ افغانستان نیز که احتیاج به توضیح ندارد به نحوی که شاید خانواده ای نباشد که داغدار قدرت طلبی و دخالتهای آمریکا نشده باشد.
این تنها نمونه ای از صدها نمونه دخالت نظامی آمریکا در کشورهای جهان است در حالی که آمریکا برای تولید و امتحان سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی نیز هزاران هزار نفر حتی شهروندان آمریکایی را قربانی آزمایشهای خود کرده است به طور نمونه:
در سال 2001 سندی از وزارت دفاع آمریکا به دست آمد که نشان می‌داد در طی سال‌های 1962 تا 1973 هزاران سرباز آمریکایی به طور عمدی در معرض عوامل شیمیایی و بیولوژیک قرار گرفته‌اند که بر اثر این آزمایشها بعد از مدتی جان خود را از دست داده اند.
در یک قرن اخیر نیز آزمایشگاه ها و مراکز تحقیقاتی آمریکا به بهانه تولید دارو، صدها هزار نفر از سیاه پوستان آمریکا و سربازان تحت تعلیم را به کام مرگ فرستادند که جزییات آن در صفحات اینترنت ثبت شده است.
حال این کشور جنایتکار با این مقامات جانی خود که جان مردم مسلمان برایش هیچ ارزشی ندارد، بخاطر تامین منافع صهیونیست ها بار دیگری بر طبل جنگ می کوبد تا قدرت طلبی خود را توسعه داده و بر جنایات خود بیفزاید. سازمان های بین المللی نیز که کاخ سفید مخارج آنها را عهده دار است باز هم در برابر این ابرجنایتکار سکوت کرده اند.
بر هیچ شهروند افغانستان پوشیده نیست که جنگ خانمان سوز و دردآور است. اگر امروز ما از جنگ و قتل عام در سوریه اعلام برائت می کنیم صرفا بخاطر این است که اولا مسلمانیم و از مسلمان کشی کاخ سفید آگاهیم. ثانیا طعم تلخ جنگ و تجربه غارتهای و جنایتهای وحشیانه آمریکا و حامیانش را چشیده ایم.