حمله جماعت الاحرار، گروه انشعابی تحریک طالبان پاکستان به پارک لاهور بیش از 72 کشته و صدها زخمی برجای گذاشت. این حادثه نشان داد که این گروه و گروه‌های وابسته به آن، باوجود موفقیت‌آمیز بودن عملیات ارتش پاکستان با عنوان ضرب عضب که از ژوئن 2014 در مناطق قبایلی پاکستان در نزدیکی مرز افغانستان آغاز و سبب آواره شدن طالبان در این مناطق گردید، همچنان به انتشار ایدئولوژی افراطی‌گرایی خود ادامه می‌دهند. بایستی اذعان نمود که رشته حملات تروریستی اخیر در شمال پاکستان و اکنون در ایالت پنجاب در آغاز سال 2016، حکایت از آن دارد که طالبان مجددا توان خود را بازیابی نموده و دولت پاکستان نمی تواند این گروه را از میدان بیرون نماید.
جماعت‌الاحرار توسط مولوی عمر خالد خراسانی (با نام واقعی عبدالولی) هدایت می‌شود. پایگاه اصلی او در مهمند قرار دارد که یکی از هفت منطقه قبایلی نشین در شمال‌غرب پاکستان است که با ولایت‌های شرقی افغانستان، ننگرهار و کنر، هم‌مرز می باشد. در سال 2014 میلادی، خراسانی که روابط قدرتمندی با القاعده داشت، ارتباط خود با طالبان پاکستانی را قطع کرد و با گروه تروریستی داعش اعلام وفاداری نمود . گزارش‌های اخیر نشان می‌دهند که خراسانی درحال‌حاضر بار دیگر با تحریک طالبان همراه شده است و این بدان معناست که شبکه‌های این گروه که درحال قدرت‌گرفتن دوباره در پاکستان هستند، نسبت به وضعیت شکننده‌تر گروه تروریستی داعش جذابیت بیشتری دارند. حمله روز عید پاک، دومین حمله تروریستی عمده در لاهور در سال های اخیر می باشد که جماعت الاحرار مسئولیت آن را بر عهده گرفته است. توضیح آن که پیش از این در نوامبر 2014، این گروه تروریستی مسئولیت حمله به انبوه جمعیت که برای شرکت در جشن مشترک هند و پاکستان در مرز واهگاه حضور یافته بودند را بر عهده گرفت.
فاصله میان شهر لاهور و مهمند که مقر جماعت الاحرار خراسانی تلقی می گردد تقریبا 350 مایل می باشد و از نظر عقلی غیرممکن به نظر می رسد که عامل انتحاری در این مسافت مواد انفجاری، سلاح و مهمات را در دست گرفته و در سراسر کشور تردد نموده و در هر نقطه که تشخیص دهد دست به اقدام تروریستی زند. منطق بیانگر این مطلب است که جماعت الاحرار شبکه ای تروریستی با حمایت های گسترده در نقاط مختلف کشور و در سطوح مختلف بوده که شرایط لازم برای انجام عملیات تروریستی از سوی این گروه را حتی در نقاط دور دست فراهم می نمایند.
سایت تحلیلی فارن پالیسی در ادامه می افزاید با وجود اینکه مناطق قبایلی پاکستان مقر اصلی شبه نظامیان طالبان و دیگر گروه های تروریستی می باشد و از طرفی محلی است که نیروهای امنیتی پاکستان عملیات های گوناگونی را در طول یک دهه برای مبارزه با تروریسم صورت داده است، اما به عنوان یکی از بهترین مراکز آموزشی برای القای ایدئولوژی جهادی (تروریستی) تلقی می گردد و اگرچه شاید بتوان عملیات های تروریستی را به صور مختلف تا حدودی کنترل نمود اما مهار اشاعه ایدئولوژی گروه های تروریستی نظیر شبکه های مختلف تحریک طالبان امری بسیار مشکل می باشد. این گزارش در ادامه متذکر می گردد که گروه هایی نظیر سپاه صحابه، لشکر جنگوی، لشکر طیبه، جماعه الدعوه، جیش محمد و... که اقدام به عملیات های تروریستی و خشونت مذهبی می نمایند، همگی بیانگر سیاست های دولت در دهه 1980 میلادی و در دوران ضیاءالحق می باشد.
پس از حمله ماه دسامبر 2014 طالبان به مدرسه دولتی ارتش در پیشاور، احزاب دولتی و مخالفان در مورد طرح اقدام ملی برای مبارزه با تروریسم و افراط‌گرایی در تمام اشکال آن به توافق رسیدند. حال با گذشت یک سال و نیم از آن واقعه، اسلام‌آباد هنوز برای اتخاذ اقداماتی شامل مهار سخنرانی‌های تحریک آمیز و کنترل مدارس مذهبی مردد است، درحالی‌که رهبری نظامی این کشور نیز تمایل به فاصله‌گرفتن از سیاست طالبان خوب و بد ندارد.
به نظر میرسد افراط‌گرایی خشونت‌آمیز با ایده‌ها و روایات خود رشد می‌کند. تا زمانی‌که رهبری غیرنظامی و نظامی پاکستان بر سر اقدامات علیه کسانی که افراط‌گرایی را گسترش می‌دهند به توافق نرسند، هرگونه عملیات نظامی و اقداماتی امنیتی، بی‌نتیجه خواهد شد.