زنان داعشی زندگی راحت و آسایش در کنار خانواده را رها کرده و راه مرگ را در پیش گرفتند و وارد زندگی داعشی شدند.
در این میان، زندگی 3 دختر تونسی که به اردوگاه‌های داعش در لیبی پیوسته‌اند، نمونه‌ای قابل توجه است. این سه دختر، به عقد مردان داعشی در آمدند که در حمله هوایی آمریکا به پایگاه‌های داعشی، در تاریخ 19 فوریه، کشته و پس از آن زنان به همراه فرزندانشان در زندان‌های طرابلس زندانی شدند.
آن‌ها در گفتگو با رویترز، جزییاتی از زندگی در میان داعشی‌ها فاش و نقشه‌هایی در خصوص حمله داعش به تونس را برملا کردند.
زندگی طبیعی و سالن‌های آرایش
"رحمه الشیخاوی" 17 ساله، همسر نورالدین شوشان است که از سرکرده‌های تونسی داعش در لیبی به‌شمار می‌رفت. او می‌گوید که پیش از زندان، در شهر مصراته، زندگی طبیعی داشت و در رفاه و آسایش به‌سر می‌برد و حتی به سالن‌های آرایش می‌رفت.
رحمه تاکید کرد که عناصر داعش، در حال آماده شدن برای حرکت به سمت سوریه یا سرت بودند که مرکز داعش در لیبی به‌شمار می‌رود؛ آن‌ها همچنین قصد عملیات، ضد تونس را داشتند.
مسئولان آمریکایی و همتایان تونسی بر این باورند که نورالدین شوشان همسر رحمه، نقش مهمی در برنامه‌ریزی دو عملیات مهم در مراکز گردشگری در تونس داشت. یکی از این عملیات حمله به موزه باردو در پایتخت تونس بود و دومی، تجاوز خونین به تفریحگاه سوسه در سال 2015 بود.
به گفتۀ همسر شوشان، با این که شوهرش سرلیست افراد تحت پیگرد بود، مسئولان، هیچ‌گاه برای تعقیب او به صبراته نیامدند، با این که همه از مکان آنان با خبر بودند.
از هم گسستگی داخلی
غفران شیخاوی 18 ساله که خواهر رحمه است، می‌گوید: "هر گروه، یک "امیر" داشت که کار گروه را با راهبردی مخصوص به خود پیش می‌برد. برخی از آن‌ها مامور تهیه گذرنامه برای سفر به سوریه بودند، برخی دیگر مامور عملیات در تونس و برخی نیز به امور لیبی می‌پرداختند".
به گفته غفران، همه سرکرده‌های داعش در صبراته، از "ابوبکر بغدادی" مشورت می‌گرفتند و او نیز به نوبۀ خود آنان را به وفاداری و اطاعت از "امیر" داعش در سرت فرا می‌خواند؛ البته آن‌ها از این دستور سرپیچی می‌کردند و همه تصمیمات را به صورت شخصی و خودسرانه اتخاذ می‌کردند.
آن چه در این خصوص عجیب به نظر می‌رسد، آن‌که این زنان، از تجربۀ زندگی با وحشتناک‌ترین گروه تروریستی دنیا، پشیمان نیستند و هیچ‌کدام ترجیح نمی‌دهند به تونس برگردند؛ زیرا نمی‌خواهند بار دیگر در تونس در فقر و تنگدستی روزگار بگذرانند.
این زنان داعشی، با وجود سن کمی که دارند، نیمکت‌های کلاس درس را رها کرده و ترجیح دادند در رکاب وحشتناک‌ترین گروه تروریستی جهان زندگی کنند و به جای کار و زندگی در وطن، زندگی خود را در اختیار گروه‌های تندرو قرار دهند.